-દામોદર બોટાકદર
મીઠા મધુ ને મીઠા
મેહુલા રે લોલ,
એથી મીઠી તે મોરી માત રે,
જનનીની જોડ, સખિ ! નહિ જડે રે લોલ.
જગથી જુદેરી એની જાત રે...જનનીની ૦
અમીની ભરેલી એની
આંખડી રે લોલ,
વહાલનાં ભરેલાં એનાં વેણ રે...જનનીની ૦
હાથ ગૂંથેલા એના
હીરના રે લોલ,
હૈયું હેમંત કેરી હેલ રે...જનનીની ૦
દેવોને દૂધ એનાં
દોહ્યલાં રે લોલ,
શશીએ સિંચેલ એની સોડ્ય રે...જનનીની ૦
જગનો આધાર એની આંગળી
રે લોલ
કાળજામાં કૈંક ભર્યા કોડ રે...જનનીની ૦
ચિત્તડું ચડેલ એનું
ચાકડે રે લોલ
પળના બાંધેલ એના પ્રાણ રે...જનનીની ૦
મૂંગી આશિષ ઉરે
મલકતી રે લોલ
લેતાં ખૂટે ન એની લહાણ રે...જનનીની ૦
ધરણી માતા યે હશે
ધ્રુજતી રે લોલ
અચળા અચૂક એક માય રે...જનનીની ૦
જગનો આધાર એની આંગળી
રે લોલ
કાળજામાં કૈંક ભર્યા કોડ રે...જનનીની ૦
ગંગાનાં નીર તો
વધે-ઘટે રે લોલ,
સરખો એ પ્રેમનો પ્રવાહ રે...જનનીની ૦
વરસે ઘડીક વ્યોમ
વાદળી રે લોલ,
માડીનો મેઘ બારે માસ રે...જનનીની ૦
ચળતી ચંદાની દીસે
ચાંદની લોલ,
એનો નહિ આથમે ઉજાસ રે...જનનીની ૦
No comments:
Post a Comment